دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی صنایع سیستم و بهره وری وکارشناس پژوهش مرکز علمی کاربردی شرکت پیگیر
خلاصه
هدف این تحقیق اندازه گیری کارآیی واحدهای پرورش مرغ گوشتی با روش تحلیل پوششی داده ها است. به همین منظور35 واحد تولیدی مرغ گوشتی در استان گلستان در نظر گرفته و میزان کارآیی آنها در سال1392 اندازه گیری شد.دراین تحقیق واحدهای تولیدی مرغ گوشتی براساس ظرفیت تولید به سه دسته کوچک (زیر 50هزارقطعه ای)، متوسط (بین 50 الی 100 قطعه ای) و بزرگ (100 الی150قطعه ای) تقسیم شده اند. متوسط کارآیی اندازه گیری شده برای این واحدها به ترتیب 89.5 ،96.8 و92.5 درصد می باشد. از35 واحد مورد مطالعه ، 9 واحد دارای کارآیی 100 درصد می باشند. و بقیه به درجات مختلفی ناکارآ می باشند. تحلیل نتایج نشان می دهد بین کارآیی واحد و شاخصهایی از قبیل ظرفیت تولید، سطح تجهیزات جهت پرورش و نوع انرژی به کار برده شده ارتباط معناداری وجود دارد. علاوه براین با شناخت واحدهای الگو، برای واحدهایی که میزان کارآیی آنها کمتر از100 درصد است می توان تعیین کرد که این واحدها چه مقدار از نهاده های خود را تعدیل کنند تا به یک واحد کارآ تبدیل شوند.دستیابی به این تعدیلات با نظر کارشناسی متخصصین علوم پرورش طیور و دامپزشکی می تواند رویکرد مناسبی جهت دستیابی به کارآیی بهتر در واحدهای تولیدی مرغ گوشتی باشد.
کلمات کلیدی: کارآیی، تحلیل پوششی داده ها،الگویابی،واحدهای تولیدی طیور،مرغ گوشتی
علاقمندان می توانند
در مورد دریافت مقاله کامل با ثبت ایمیل(بخش نظرات) درخواست بگذارند
[1]- Corresponding author: seyd mostafa hoseini
Email: sm.hoseini57@chmail.ir
